2014(e)ko azaroaren 27(a), osteguna

2014ko azaroaren 27a

Gaurko saioan zazpi talderen aurkezpena ikusi dugu, baina apunteak ikusiz gero konturatuko zarete aspergarriegia egin zaidala. Hala ere, saio hau gehiago gustatu zait aurkezpenak azkarragoak izan direlako eta ez da informazio gehiegirik egon.

Lehenengo taldeak konpetentzia digitalari buruz hitz egin du. Gaur egungo gizartean bizita gure ingurutik informazio gehiegi jasotzen dugula aipatu dute, horrekin guztiz ados nago. Izan ere, egunean hamarnaka iragarki ikusten ditugu, horietako asko gainera nahi gabe izaten da, edota telebista eta Interneten ibiltzen garenean denbora osoan heltzen zaigu informazio asko. Haiek IKT-ak horren aurka joateko proposatu dituzte, egia esanda izan daiteke horiektatik baitator jasotzen dugun informazio gehiena eta beraz, IKT-ak ondo kudeatuz gero informazioa kudeatzen ikasiko genuke. Horegatik, eta beste hainbat arrazoirengatik, da garrantzitsua IKT-ak eskolan txertatzea eta horien erabilera egokia sustatzea.

Hirugarren taldeak, Eskola 2.0 proiektuari buruz hitz egin du. Izen hori gehiagotan entzun izan dut, orain dela denbora apur bat martxan jarritako proiektua izan baitzen. Aproposa iruditzen zait horrelako metodologien erabilera, baina askotan esan dudan legez are beharrezkoagoa da irakasleen formakunta egokia IKT-ei etekina atera ahal izateko. Gainera, baliabide egokiak eskolan izatea ere ezinbestekoa izango litzateke eta horrela, proiektu horrek arrakasta izango luke.


Azkenik, bosgarren taldearen  txanda etorri da, TIC-TAC Praktika onak gaia jorratu dute. Horizonte txostena eta Waldorf metodologiadun ikastetxea aztertu dituzte. Azken hori, IKT-ak bigarren hezkuntzara edo batxillergora arte erabiltzen ez dituen metodologia da. Metodologia horren jarraitzaileen ustez, sormana, komunikazioa eta harremana murrizten dituzte. Aurkezpena bukatutakoan, hausnartzeko edo eztabaidarako galdera bat bota dute: IKT-ak bai ala ez? Egia esanda, galdera nola aurkeztu duten ez zait bat ere ez egokia iruditu gure iritzia erosteko argazki oso errepresentatiboa jarri baitute. Horretan IKT-en "alde onak eta txarrak" agertzen ziren, baina oso mugan zeuden egoerak jarriz. Nire ustez, IKT-ek berez ez dute aipatutako alde txar horiek eragiten baizik eta IKT-en erabilera txarrak edo ezjakiteak. Horregatik iruditzen zait garrantzitsua horiek eskolan txertatzea, ikasleei horien inguruko kritikotasuna irakasteko.

Saio hau, dinamikoagoa izan denez nahiko hobeto eraman dut. Izan ere aurkezpenak askoz laburragoak ziren eta amaierako hausnarketa nahiko ona izan da, nahiz eta haren planteamendua egokia ez iruditu.

Gure aurkezpena

Gaur gure aurkezpena egin dugu eta horretarako, Powtoon plataforma erabili dugu. Esteka honetan klikatuz gero aurkituko duzue: http://www.powtoon.com/show/coqKHMfxGqZ/05-facts/#/



Esan bezala, Powtoon plataforma erabili dugu eta oso plataforma erabil-erraza eta erosoa dela uste dugu. Gainera, audioa ere txertatu diogunez, horretarako programa bereziak erabili ditugu, bi zehazki: Audacity, audioetan aldaketak egiteko, eta mp4-an bihurtzeko online programa bat.

Programa hauek guztiak guztiz doainekoak dira eta oso errazak, izan ere oso intuitiboak dira. Modu honetan, erakutsi nahi izan dugu eskoletan edozein gaiko aurkezpenak egiteko erabil daitezkeela plataforma ezberdinak, eta ez betiko PowerPoint-ak. Gainera, umeentzat dibertigarriagoak dira horrelako aurkezpenak.

Egia da nahiko errepikakorra izan dela gaurko saioa, izan ere ia aurkezpen guztiak Powtoon-arekin egin ditugu, baina gurea behintzat audioa zuen eta beraz azalpen gehiago. 

Hala ere, espero dut gustatu izana!

2014ko azaroaren 27a, apunteak

Hurrengo hauek gaurko teoria klasean hartutako apunteak izan dira:





2014(e)ko azaroaren 24(a), astelehena

Akta: 2014ko azaroaren 24a

Taldearen bilkuretako akta:  ________2014ko azaroaren 24a ________


Hasiera ordua:
16:00
Lekua: UPV-EHU Magisteritza Eskola
Amaiera ordua:
18:00
Harremanetarako arduraduna: Zarraga, Amets.
Argazkigintza eta komunikazio arduraduna: Zarraga, Xabier.
Antolakuntza arduraduna: Zabala, Leire.
Idazkaria: Zarraga, Iraitz.
Bertaratutakoak:
-       Zarraga, Amets.
-       Zarraga, Xabier.
-       Zarraga, Iraitz.
Bertan izan ez direnak:
-       Zabala, Leire.

Aztertutako gaiak:
  • Lana aurkezteko plataforma.
  • Aurkezpenean zer testu jarriko ditugun.
  • Testu bakoitzaren ideia nagusiak, aurretik egindako eskemetan oinarrituz.

Hartutako erabakiak:
  1. Aukeratutako plataforma: Powtoon. Izan ere askotan zuzenean hitz egiten dugunean akats ugari egiten ditugu eta aurkezpena ez da oso txukun geratzen. Plataforma honen bitartez ahotsa entzutea eta aldi berean testua agertzea lortu daiteke modu erakargarri batean.
  2. Testuetako bat kentzea erabaki dugu. Han agertzen den informazioa besteetan errepikatu egiten da eta gainera, denbora gutxi izanik oso luzea egiten zen hori sartuz gero.
  3. Aurkezpenean agertzen diren ideiak.
Hurrengo bilkurarako eginkizunak:

Zer?
Nork?
Noizko?
Oharrak
Azaldu behar duen testu zatiaren grabazioa egitea.

Denek.


Asteazkena, 26
Ahal den kalitate onenean egitea.
Powtoon-a montatzen amaitzea + grabazioa txertatzea
Iraitz
Asteazkena, 26


2014(e)ko azaroaren 23(a), igandea

1. TESTUA: “De TIC a TAC, el difícil tránsito de una vocal”

Sintesia:

Aztertutako artikulu honek, ikerketa ezberdinetatik lortutako hainbat ebidentzien inguruan eztabaidatu eta argudiatzen du. Bertan, garrantzia hartzen du  hezkuntza sistemak izan ditzakeen zailtasunak. Izan ere, informazio eta komunikazio teknologiak (TIC), ikasketa eta ezagutza teknologiak (TAC) bihurtu nahi dituzte. Azkeneko prozesua zaildu egiten da ikasgelak betetzen dituzten ikasleek teknologia eran jaioak direlako, hau da, teknologiak erraztasunez erabiltzeko gai dira. Beraz, TIC-etatik TAC-etara pasatzeko ezinbestekoa da irakasleen oinarrizko formakuntza goitik behera eraldatzea.

Bost hitz gakoak:



Bi galdera:

  1. Zure ustez TIC-etatik TAC-etara pasatzea, prozesu ezinbestekoa da etorkizunari begira? Aurrerapauso bat da metodologiari dagokionez?
  2. Gaur egungo egoera eta daukagun pentsamendua ikusita, irakaslearia prestatuta ikusten duzu TAC-ak erabiltzen hasteko? Zergatik? Zer aldaketa egingo zenituzke?

Laburpena:


Gaur egun TIC-ak pil-pilean egondako gaia izan da, izan ere gobernuak hezkuntzan horiek bultzatzen saiatzen ari dira. TIC-etatik Tac-etara igarotzea da hain zuzen ere helburua, komunikazio eta informazio tresnak ikaskuntzarako prestatzea eta erabiltzea.

Hala ere, testuinguruak hau guztiz zailtzen du. Gizartearen (orokorrean) pentsamenduak dago. Honen arabera, irakasleak ezagutzen transmisoreak dira, dena jakin behar dute gero ikasleei irakatsi ahal izateko eta ikas-irakaste prozesua norabide bakarrekoa dela pentsatzen da, hau da ikasleak dira ikasten dutenak eta irakasleak berriz, irakasten dutenak. Baina, irakasleek ezin dute ikasi prozesuan zehar? Eta ikasleek? Hau ere kontuan hartzeko puntua da, izan ere gaur egungo ikasleak askotan irakasleak baino adituagoak dira teknologia berrietan, horietan murgilduta bizi baitira. Hau hezkuntzari buruz daukagun kontzepzio tradizionalak sortua izaten da.

Orokorrean, nahiz eta emaitzak oso ziurrak ez izan, (zabalegiak izateagatik, ikerketarik ez egoteagatik…), TIC-ek hezkuntzari onurak ekarri dizkiote hezkuntzari: ikasleen edukien barnerapenean laguntzen dute, ikaskuntzarekiko jarrera positiboagoa dute, parte-hartzeko gaitasunaren hobekuntza izaten dute, etab. Baina oraindik bide luzea dago TIC-en erabilera orokortzen denera arte, eta gainera, hurrengo pausorik garrantzitsuena gertatzeko (TIC-etatik TAC-etara pasatzea, hain zuzen ere) aldaketa sakona beharrezkoa da. Alde batetik, umeen parte hartzea eta autoria kotuan hartu beharko lirateke klasean, eta besteei ezagutza aportatu diezaiekeen ente moduan hartu beharko genituzke. Beste alde batetik, irakasleek IKT-ei buruzko formakuntza beharko lukete, hauek era egokian (eta ez ezagutzen transmisore huts moduan) erabil ditzaten eta azkenik, hezkuntza sistema berrikustea ere garrantzitsua izango litzateke, hori baita klasean gertatzen denaren oinarria edo ardatza.Gaur egun TIC-ak pil-pilean egondako gaia izan da, izan ere gobernuak hezkuntzan horiek bultzatzen saiatzen ari dira. TIC-etatik Tac-etara igarotzea da hain zuzen ere helburua, komunikazio eta informazio tresnak ikaskuntzarako prestatzea eta erabiltzea.


http://www.imagui.com/a/dibujo-sobre-informatica-irepGKko9 


Hala ere, testuinguruak hau guztiz zailtzen du. Gizartearen (orokorrean) pentsamenduak dago. Honen arabera, irakasleak ezagutzen transmisoreak dira, dena jakin behar dute gero ikasleei irakatsi ahal izateko eta ikas-irakaste prozesua norabide bakarrekoa dela pentsatzen da, hau da ikasleak dira ikasten dutenak eta irakasleak berriz, irakasten dutenak. Baina, irakasleek ezin dute ikasi prozesuan zehar? Eta ikasleek? Hau ere kontuan hartzeko puntua da, izan ere gaur egungo ikasleak askotan irakasleak baino adituagoak dira teknologia berrietan, horietan murgilduta bizi baitira. Hori hezkuntzari buruz daukagun kontzepzio tradizionalak sortua izaten da.

Orokorrean, nahiz eta emaitzak oso ziurrak ez izan, (zabalegiak izateagatik, ikerketarik ez egoteagatik…), TIC-ek hezkuntzari onurak ekarri dizkiote hezkuntzari: ikasleen edukien barnerapenean laguntzen dute, ikaskuntzarekiko jarrera positiboagoa dute, parte-hartzeko gaitasunaren hobekuntza izaten dute, etab. Baina oraindik bide luzea dago TIC-en erabilera orokortzen denera arte, eta gainera, hurrengo pausorik garrantzitsuena gertatzeko (TIC-etatik TAC-etara pasatzea, hain zuzen ere) aldaketa sakona beharrezkoa da. Alde batetik, umeen parte hartzea eta autoria kotuan hartu beharko lirateke klasean, eta besteei ezagutza aportatu diezaiekeen ente moduan hartu beharko genituzke. Beste alde batetik, irakasleek IKT-ei buruzko formakuntza beharko lukete, hauek era egokian (eta ez ezagutzen transmisore huts moduan) erabil ditzaten eta azkenik, hezkuntza sistema berrikustea ere garrantzitsua izango litzateke, hori baita klasean gertatzen denaren oinarria edo ardatza.


2014(e)ko azaroaren 20(a), osteguna

2014ko azaroaren 20a

Gaurko klasean hainbat aurkezpen gehiago egin dira, eta ondokoa da neuk egindako hausnarketa:

Lehenengo taldeak gaur egungo gizarteari buruz hitz egin du, pantaila-anitzeko gizartea hain zuzen ere. IKT-ak ezinbestekoak dira gizarte horretan, baina nahiko berria denez aurreko hamarkadak oraindik ez daude guztiz sartuta kontu horretan. Hau da, gurasoek oraindik ez dituzte oso ondo kontrolatzen IKT-ak, baina haien seme-alabek, aldiz bai. Hori arriskutsua izan daiteke eta beraz, kontrolatu beharra dago. Nire ustez, hau gero eta gutxiagotan gertatzen da, izan ere orain seme-alabak izaten ari dituztenek jada teknologiaz inguratuta bizi izan dira eta badakite erabiltzen, beraz haien seme-alabei erakutsi ahalko dizkiete. Hala ere, eskolaren zeregina jarraituko du izaten, nire iritziz, guztion alfabetatze digitala bermatzea.

Hurrengo taldeak, bigarrenak, IKT-ek eskolan zer nolako eragina duten aztertu dute. Gizarte aldakor honetan, eskolak horrekin aldatu beharko litzatekeen erakundea da eta horretarako klaseetan hainbat tresna eta aplikazio sar litzake. Internet adibidez, oso baliabide eraginkorra izan daiteke era egokian erabiliz gero, aukera ugari eskaintzen baitizkigu. Gainera, metodologia ere aldatu beharko luke eta ikaslearen ezagutza eta azken batean, ikaslea bera, kontuan hartu beharko litzateke euren hezkuntzaren jabe izan litezen. Horrekin ados nago, izan ere hezkuntzan garrantzitsuena ez da irakaslea, baizik eta ikaslea eta hori kontuan hartu beharrezko oso gai garrantzitsua da. 

Hirugarren taldeak, bere aldetik, hezkuntzaren historia hurbilean egondako lege eta txosten asko aztertu dituzte. Gai hau oso errepikakorra egiten zait, pasa den urtean Irakasle Funtzioa irakasgaia jorratu baikenuen, baina haiek IKT-en ikuspegitik begiratu dute. Txosten horietan, irakasleek eta ikasleek IKT-en inguruan izan beharko lituzketen gaitasunak edo trebeziak aipatzen dira, nire ustez praktikan hori ez da lortzen. Izan ere, aurreko beste hausnarketa batzuetan aipatu dudan moduan, irakasleak oraindik ez dute formakuntza egokia jaso gai honen inguruan eta beraz, ezinezkoa da ikasleek ere IKT-etan oinarritutako hezkuntza egokia jasotzea.

Laugarren taldeak Web 2.0-ri buruz hitz egin du eta nahiko gai interesgarria iruditu zait. Egia da teknologiak etengabeko eraberritzea bizitzen ari duela eta hori apurka-apurka eskolan sartzen doala. Eskolarako erabilgarriak izan daitekeen plataforma, aplikazio, tresna, etab. asko daude baina horik kontu handiz erabili beharko lirateke oso arriskutsuak izan baitaitezke. Gainera, haur txikiekin lan eginda Internet bezalako tresnekin arreta handiz ibili beharko litzateke eskola eta ikasle bera, kontrolatzen oso zailak baitira.

Laugarren taldeak ere Eskola 2.0 gaia jorratu du. Haiek aipatutakoari jarraituz klasean ordenagailuak izatea ez da nahikoa, horien erabilera egokia eta aberasgarria bermatu behar baita. Horretarako, hainbat baliabide aurki ditzakegu sarean, IKT-en baliabide egokia bermatuko duten baliabideak alegia. Ikasleak hausnartzen, parte hartzen eta garatzen lagundu behar diete tresna hauek, baina irakasleak horrelako klase bat antolatzeko eta eramateko gai al dira? Oraindik ez nago oso ziur.

Hurrengo taldeak, hau da bosgarren taldeak Web 2.0-ri buruz hitz egin du, hori ere gehiagotan entzun izan dut. Batez ere, Internet-en inguruan hitz egin dute eta ikasleak horretan segurtasun osoz nabigatzeko beharra azpimarratu dute. 


Sigarren taldeak, berriz ere, konpetentzia digitalari buruz hitz egin digu. Teknologia berriak gure gizartea markatu egin dute, horiek dira aurreko belaunaldiengandik bereizten gaituen faktoreetariko bat eta eskolan horren islada egon beharko litzateke. Horretarako, aurretik askotan aipatu dudan moduan, irakasleek baliabiade eta formakuntza egokiak izatea bermatu egin beharko litzateke.

Amaitzeko, zazpigarren taldearen aurkezpena etorri da. eta goian aipatutako gai beraz hitz egin dute. Eskola XIX. mendeko ezaugarrietara moldatu beharko litzatekeela eta eskola tradizionala alde batera utzi. Horretarako guztiz beharrezkoa egiten da IKT-en erabilera.

Saio hau oso errepikakorra egin zait, taldeek landutako gaiak ia berberak izan baitira. Beraz, azkenean oso astuna izan da. Azkenik, esan nahiko nuke klasearen portaera ez dela egokiena izan. Errespetu falta izugarria egin diegu bai gure taldekideei, baita irakasleari ere gure ez etortzearekin, isiltasun faltagatik, etab. Egia da hainbeste aurkezpen egun bakar batean egitea oso astuna egiten zaigula, baina horrek ez du esan nahi edozein gauza egin dezakegunik. Beraz, lotsagarria iruditu zait gaur egin duguna.

2014ko azaroaren 20a, apunteak

Hauek azaroaren 20ko klasean hartutako apunteak dira:





2014(e)ko azaroaren 18(a), asteartea

2. BIDEOA: "Enseñar y aprender en las aulas del siglo XXI"

Sintesia:

Zelakoa izan beharko litzateke irakaskuntza IKT-ak ezinbestekoak diren gizarte honetan? Irakasleak pentsaera irekia izanda eta pedagogia berritzaile bat (IKT-ekin bat datorrena) erabilita, behar ezberdinetara egokitzen den irakaskuntza- ikaskuntza prozesua lor daiteke.

Bost hitz gakoak:


Bi galdera:



Laburpena:

XXI.mendeko klaseak oso anitzak dira eta horren ondorioz irakasleek pentsaera irekia izan beharko lukete. IKT-ak ezinbestekoak diren mende honetan, hauek eta pedagogia mota desberdinak bateratzea ezinbestekoa litzateke klase bakoitzeko ezaugarrietara moldatzeko. Beraz, irakaslearen sormena erabiliz talde bakoitzarentzat bereziki prestatua dagoen hezkuntza sortzea lor daiteke. Horretarako, hainbat IKT- eta pedagogia-baliabide aurki ditzakegu :
  • Hasteko, gela mota ugari daude eta bakoitzak badu bere lan egiteko era. Adibidez: gela publikoan Blogger bezalako plataformak erabiliz eguneroko hausnarketak eta ikasketak portafolio moduko batean txertatzen dira; sareko geletan, berriz, identitate digitala sortzen laguntzen diete ikasleei eta horretarako, sare sozialak erabiltzen dira (Twitter, Facebook, HootCurse…)... Askoz gela mota gehiago daude, eta horrek, gaur egun dagoen aniztasuna frogatzen du.
  • Praktika Komunitateak ere oso baliabide interesgarria dira hezkuntzarako. Hauetan gai bati buruzko jakin-mina duten pertsona talde bat elkartu eta horri buruz ikertu, hitz egin, eta abar egiten dute. Honek kooperazioa bezalakoak lantzeko balio du, izan ere elkarren arteko konpromisoa eta xede komuna lortzea dute helburu.
  • Gaur egungo gizartea etengabe dago aldatzen eta beraz, ikasleak horretarako prestatu behar dira, hau da etorkizunean ikasten jarrai dezaten prestatu behar dira. Honi Life Long Learning deitzen zaio eta alfabetizazio anitzen bitartez lor daiteke.
  • E- Learning 2.0 plataformak erabiltzea ere komenigarria izango litzateke. Hauek nahiko irekiak, informalak eta pertsonalizatuak baitira, eta komunikazioa era parte-hartzea bultzatzen dute.
  • Umeen garapen maila kontuan hartu behar da eta hezkuntza egokia jaso dezaten haien hizkuntza gaitasunera hurbildu beharko litzateke irakaslea. Hau mailaka antolatuta dago eta  Bloom-em Taxonomia erabilita hezkuntza pertsonalizatuagoa eta norbanakora hurbilagoa lor daiteke.
  • Tpack: irakasteko hainbat forma aurki ditzakegu pedagogian, edukietan eta XXI. mendeko teknologietan zentratzen den arabera. Hala ere, egokiena funtsezko ikaskuntza da, ikaskuntza on baten teoria aplikatuta eta teknologiak horren barnean sartuz lortzen dena. Hau da, aipatutako hiru ezaugarriak proportzionalki batzen edo elkartzean datza.

Hau guztia lortzeko beharrezkoa da irakasleek hezkuntza egokia jasotzea eta horregatik unibertsitareari prestakuntza egokia ematea eskatzen zaio:
  • Alfabetizazio digitalari lagunduz.
  • Informazioaren, komunikazioaren eta kritikotasunaren gaitasunak garatuz.
  • Pentsamenduarekin zerikusia duten gaitasunak landuz.
  • Proiektuetan eta arazoetan oinarritutako metodologiak erabiliz.
  • 2.0 motatako zerbitzuak erabiliz.
  • Diziplinartekotasuna eta testuinguruaren araberako ikaskuntza sustatuz.

Azken batean, Pedagogia 2.0 sortzea da helburua, hau da pertsonalizazioa, parte-hartzea eta ekimena bateratzen dituen pedagogia mota sortzea. Beraz, autoreak beharrezkoa ikusten du TIC-etatik TAC-etara pasatzea, eta azkenik TEP-etara igarotzea. Horrela, garapen eremu handiagoa hartzen da, ahalduntze handiagoa izaten dute ikasleek eta interakziotik parte-hartzera pasatzea lortzen da.

De TIC a TAC, el difícil tránsito de una vocal

Hurrengoak dira "De TIC a TAC, el difícil tránsito de una vocal" testuaren apunteak:




2014(e)ko azaroaren 17(a), astelehena

Enseñar y aprende en las aulas del siglo XXI

Hurrengoak dira "Enseñar y aprender en las aulas del siglo XXI" PowerPoint-a behatu eta landu osteko hartutako apunteak:





1. BIDEOA: "Tecnología de la educación"

Sintesia:

Zer gertatuko litzateke munduan existitzen diren ezagutza guztiak erabilgarri egongo balira baina modu ez eskuragarri batean? Hezkuntza sisteman teknologiak izan duen eraginari erreparatzen badiogu, ziurrenik eragina oso nabarmena izan dela pentsatuko dugu.

Bost hitz gako:


Bi galderak:



Laburpena: "Ikasketa prozesuaren ikuspegia epe luzean"

Proba sistema gaur egun duen espaziotik baina harago eramateko egin beharrekoa, modu pasibotik  modu parte hartzaileago batera eramatea da, noizean behin norabaitera hurbiltzearekin bat horrek, ebaluatzen ari garen ikasleen kapazitateak hobeto ulertzera bideratuko gaituelako. Momentu honetan, ikasleek teknologia eurena dela sentituko dute.

Kostu, kanpoko faktoreen eta gizartearen teknologia interfazeen arteko konbinazioak, egoera batera eramaten gaitu, non, ikaslea erabateko egoera desberdinean hurbildu ahal garen.

Etorkizunari begira, alfabetatze kontzeptua modu izugarrian hedatu beharra dago. Izan ere, hiru alfabetatze forma existitzen dira zeintzuk, bere osotasunean bateratu behar diren: pantaila alfabetismoa, hizkuntza zinematikoaren eta interaktibitatearekin erlazioa duten pare-bat kontzeptu orekatu edota bateratu behar dira.

Hirugarren alfabetatze bat dago. Alfabetatze hori, hainbeste informaziotik nola sarean ibiltzean datza. Ikasketa birtualaren barnean interakzio birtuala aurki ditzakegu. Azken honek, hurrengo mailara mugitzeko ahalmena ematen dio ordenagailuak ikasleekin harrenean jar daitekeen bitartean.

Beraz ikasteko poztasuna nabarmentzen lortzen badugu,  hau da, bai ikasleei bai gizarte osoari ikasteko desioa sortzen bazaie ziklo berri bati hasiera ematen diogula esan dezakegu: ERREFORTSUZKO ZIKLO POSITIBOA. Ziklo horretan poztasunak eta ikasketek modu gehigarrian ikasteko nahia sortzen da norberaren izaeraren oinarrian.

Oso garrantzitsua da, oraingo umeek aldaketekin aurrera egiten ikastea, kapazak izan behar dira gauza batetik bestera pasatzeko; hau da, kapazak badira aldaketa egoera honetara ondo moldatzeko, orduan arrakasta lortu ahal izango dute.


Ikasleengan ikasteko grina berriro sustatzeko, gurasoekin, zientifiko teknologikoekin… lan egitea beharrezkoa da. Honen helburua, ikasleria motibatzen duen giroa sortzea; esate baterako pentsatzeko era desberdin bat sortuz.

2014(e)ko azaroaren 13(a), osteguna

2014ko azaroaren 13a

Saio honetan Ikaskuntza Gurpileko lehenengo taldeen aurkezpenak egin dira. Bost talde egon dira, eta hau izango da egun honen inguruko hausnarketa:


Lehenengo taldeak esandakoarekin ados nago, izan ere gaur egun IKT-ek izugarrizko aurrerapena bizi izan dute baina eskola ez da horren islada izan. Hau da, ez du jakin hori aprobetxatzen eta horren analfabetatze digitala ekarri du. Beraz, beharrezkoa ikusten dut irakasleek teknologia egokiro erabiltzen jakitea, ikasleei irakasten jakin dezaten.


https://www.andaluciacompromisodigital.org/blog/tag/tic/


Bigarren taldeak, IKT-en alde txarrez hitz egin dut eta honekin ere guztiz ados nago. Izan ere, IKT-ak erabiltzeko beharrezkoa da formakuntza egokia izatea, bestela ez da hezkuntza egokirik gertatuko. Gure esku dago irakaste-prozesuan IKT-ak txertatzea, baina era aberasgarri batean.

Hirugarren taldeak, ere IKT-en alde txarrak jorratu ditu baina eskola horiek ezabatzeko ardatza dela esanez. IKT-ek bizitza errazagoa egiten digutela uste dugu, baina horrek gure garapenean eragin handia du eta ez beti ona izaten. Izan ere, bide laburrena hartzen saiatzen gara beti eta bidean egin beharreko lan guztia alde batera uzten dugu. Horregatik, beharrezkoa ikusten dut, aurretik aipatu dudan legez IKT-ak egokitasunez erabiltzen jakitea eta are gehiago, ikasleei horiek nola erabili beharko liratekeen erakustea. Haiek izango baitira etorkizuneko gizartearen biztanle.

http://es.slideshare.net/edgarfresco/tics-para-la-educacin 

Laugarren taldeak, gaur egungo gizartea aztertu egin du Bauman bezalako filosofoen eskutik. Haiek esandakoarekin guztiz ados nago, izan ere XXI. mendea teknologiaz beteta dago eta beharrezkoa da hori kudeatzen, antolatzen, etab. egiten jakitea, hori da gaur egungo kulturara moldatzeko erarik egokiena.  Hala ere, horrek alde txarrak ere ekarri ditu, hala nola gobernuak hiritarren beharrak asetu ezina eta gizakien kondizio indibiduala gailentzea. Baina, horiek konpontzeko eskolak erabil litezke irakasleen formakuntza egokia ahalbidetuz, XXI. mendeko ikasleei mende horretako tresnak eta metodologiak erabiliz irakats diezaien.
Azken taldeak, hau da bosgarren taldeak, informazioaren gizarteaz eta ikaskntza dialogikoei buruz hitz egin dute. Hori pasa den urtean landutako gaia izan zen, Ramon Flecharen lana. Egia da hezkuntzan aritzen garen askotan ez dugula kontuan hartzen ikerketek esaten dutena eta hori aldatu beharreko kontua izan beharko litzateke, izan ere hezkuntza gizartearentzat guztiz garrantzitsua da. Horrek etorkizuneko gizartea nolakoa izango den baldintzatuko baitu. Beraz, autore horrek ikerlarien laguntzan oinarritutako berrikuntza proposatzen du. Nire ustez, proiektu interesgarria izango litzateke eta arrakasta izateko probabilitate handiekin.


Aurkezpenak nahiko ondo egon dira, baina egia da astunegia egin zaidala hainbeste informazio egun bakar batean barneratzea. Nire ustez, komenigarriagoa izango litzateke aurkezpen gutxiago egitea saio bakoitzean.

2014ko azaroaren 13a, apunteak

Hurrengoak dira azaroaren 13an klaseko aurkezpenetan hartutako apunteak:




2014(e)ko azaroaren 6(a), osteguna

2014ko azaroaren 6a

Aste hau Modulu Astea izan denez ez dugu klaserik izan, III. Modulu Lana egiten ibili baikara. Beraz, aste honetako hausnarketarik ez da egongo.


http://discovercreation.org/blog/2012/03/01/life-is-too-busy/